Waldorf Astoria w Nowym Jorku – legenda hotelarstwa
Kiedy chciałem zrobić wymarzoną rezerwację w Waldorf Astoria będąc kilka dni w Nowym Jorku w marcu, dowiedziałem się, że nie będzie to już możliwe, gdyż z końcem lutego 2017 zamyka on swoje drzwi po 86 latach działalności z powodu zasłużonego remontu. Taka informacja bardzo mnie zawiodła, gdyż na ponowną możliwość noclegu musiałbym czekać co najmniej trzy lata.
Jednak moja determinacja była silniejsza 🙂
Zamiast siedzieć 8h na lotnisku JFK w oczekiwaniu na kolejny lot w dalszą podróż, wolałem spędzić ten czas właśnie w Waldorf Astoria. Zrobiłem rezerwację, skorzystałem z Ubera i 30 minut później stałem już w przestronnym lobby jednego z najsłynniejszych hoteli w USA, a nawet i na świecie 🙂
W 2014 roku chiński holding Anbang Insurance Group zakupił obiekt należący do grupy hotelowej Hilton za prawie 2 miliardy dolarów. Nowojorska Komisja Ochrony Zabytków wypracowała porozumienie z nowym właścicielem, aby budynek nie stracił swojej historycznej wartości. Po remoncie ma pełnić dwie funkcje. Z blisko 1.500 pokoi pozostanie prawdopodobnie ok. 300 pokoi funkcjonujących nadal jako hotel Waldorf Astoria, pozostałe jednostki zostaną zamienione na prywatne apartamenty na sprzedaż. Myślę, że to rozsądna decyzja, zważywszy na fakt, że z roku na rok przybywa na Manhattanie po kilka nowych luksusowych hoteli, więc dalsze utrzymywanie tak dużego obiektu byłoby bezzasadne, a i kondycja techniczna budynku i wyposażenia wymuszała remont.
W mniejszym hotelu łatwiej też teoretycznie utrzymać wyższą jakość obsługi, bo goście nie są traktowani masowo, co można było odczuć.
Początkowo Waldorf Astoria były to dwa oddzielne hotele wybudowane obok siebie u zbiegu 5. alei i 33. ulicy przez kuzynów Williama Waldorfa Astora i Johna Astora IV. 13-piętrowy hotel Waldorf został otwarty w 1893 roku, a 17-piętrowy hotel Astoria w 1897 roku. Z czasem oba hotele zostały połączone korytarzem tworząc jeden obiekt.
W 1929 roku spadkobiercy założycieli Waldorf Astoria (John Astor IV zginął w katastrofie Titanica) postanowili zamknąć hotel i sprzedać grunt deweloperowi, który wyburzył go i w tym miejscu postawił budynek Empire State.
Nazwa Waldorf Astoria została sprzedana za 1 dolara inwestorowi Luciusowi Boomerowi, który wybudował nowy hotel Waldorf Astoria w obecnej lokalizacji 301 Park Avenue, pomiędzy 49. i 50. ulicą. Kiedy został otwarty 1 października 1931 roku był najwyższym i największym hotelem na świecie. Ma 190 m wysokości i 47 pięter.
O otwarciu hotelu wspomniał sam prezydent Hoover w swoim wystąpieniu radiowym.
Hotel Waldorf Astoria, rok 1953
Wkrótce Waldorf Astoria wprowadził jako pierwszy hotel na świecie usługę dostarczania posiłku do pokoju (room service).
kelnerzy serwujący lunch robotnikom na budowie hotelu w 1930 roku
Doskonały serwis był najwyższym priorytetem w Waldorf Astoria, za co odpowiedzialny był przez wiele lat Oscar Tschirky, znany także jako „Oscar of the Waldorf”, który był Szefem Służby Hotelowej (Maitre d’hôtel) już za czasów pierwszego hotelu. Za swoje oddanie dla zawodu i zasługi dla hotelarstwa został nagrodzony najwyższym odznaczeniem USA – Medalem Honoru. Z okazji 50. rocznicy ślubu, właściciel hotelu wyprawił dla państwa Tschirky uroczysty bal na 1.000 osób, a prezydent Roosevelt przesłał specjalny list. Po przejściu na emeryturę Maitre d’ Oscar zamieszkał w hotelu.
W czasie swojej kariery zbierał wszystkie menu restauracyjne i menu hotelowych przyjęć, które zostały przekazane Cornell University, który kształci hotelarzy. Tschirky był twórcą słynnej Sałatki Waldorf, składającej się z jabłek, selera, orzechów włoskich i majonezu. Sałatka nadal jest podawana w hotelowej restauracji Peacock Alley.
Na przestrzeni lat nowojorski Waldorf Astoria był miejscem kręcenia scen do wielu Hollywoodzkich filmów.
Pierwszym filmem był „Weekend w hotelu Waldorf” z 1945 z Ginger Rogers był w całości nakręcony w hotelu i znalazł się na szczycie box office’u.
Niezliczona liczba wystawnych wydarzeń towarzyskich miała miejsce w hotelowej sali balowej wysokiej na 14 metrów.
Przyjęcie na cześć królowej Elżbiety II w 1957 roku
Bal z udziałem Księcia i Księżnej Windsoru, rok 1959
Przyjęcie zaręczynowe Księcia Monako Rainiera III i Grace Kelly
Gablota z pierwszą zastawą stołową – porcelana i srebra wykonane specjalnie dla Waldorf Astoria
Historyczna księga, która ma 487 stron, zawierająca szczegółowe opisy każdej imprezy odbywającej się w nowojorskim Waldorf Astoria
Zachowane menu specjalnych wydarzeń, które się odbyły w hotelu
Gablota ze zdjęciami znanych osobistości, które gościły w hotelu i brały udział w specjalnych wydarzeniach
Pierwsze zamki do drzwi pokoi hotelowych, oraz cegły z których wybudowano hotel. Użyto ich 11 mln!
Waldorf Astoria dołączył do rodziny hoteli Hilton w 1949 roku. Twórca imperium hotelowego Conrad Hilton nabył go za 3 miliony dolarów i jak twierdził, było to spełnienie jego życiowej ambicji.
Conrad Hilton przed wejściem do hotelu Waldorf Astoria
Dziś marka Waldorf-Astoria Hotels & Resorts, należąca do grupy hotelowej Hilton, to 29 obiektów znajdujących się w najbardziej prestiżowych lokalizacjach na całym świecie, oferujących zarówno klasyczną elegancję, jak i nowoczesny przepych.
Nowojorski Waldorf Astoria dzieli się na dwie części.
Typowo hotelową, w której nocowałem i do której główne wejście z ogromnym i bogato zdobionym foyer w stylu Art Deco znajduje się od Alei Parkowej (Park Avenue). Dodatkowe wejście znajduje się od Alei Lexington, które zostało zaprojektowane początkowo jako wejście tylko dla mężczyzn.
Lobby recepcyjne z zegarem, który został wykonany z brązu specjalnie do pierwszego hotelu Waldorf w 1893 roku. Waży prawie 2 tony! Na szczycie zegara znajduje się rzeźba Statuy Wolności. Na zegarze umieszczone są wizerunki wybranych amerykańskich prezydentów i królowej Victorii.
Hol windowy. Na ścianie obraz inwestora hotelu Waldorf Astoria – Luciusa Boomera.
Drzwi windowe, piękne dekoracje w stylu art deco
Zsyp do poczty znajdujący się na każdym piętrze, już nie używany.
Druga część zwana The Towers (wieże), do której wejście znajduje się od 49. ulicy, zaczynająca się od 28. piętra, przeznaczona wyłącznie dla gości zamieszkujących w dużo większych pokojach i apartamentach. W części The Towers znajduje się osoba recepcja i dedykowany Konsjerż Do usług jest także kamerdyner
150-metrowy apartament to koszt od 700 dolarów. Apartament typu penthouse może kosztować nawet 4.000 dolarów za noc. Do apartamentów typu penthouse zaliczają się apartamenty, których nazwy wzięły się ich rezydentów: Prezydencki (gościli tu wszyscy amerykańscy prezydenci od czasów Herberta Hoovera), Królewski (zamieszkali w nim Książę i Księżna Windsoru – były brytyjski monarcha Edward VIII i jego żona Wallis Simpson, dla której abdykował), Churchill, Cole Porter, McArthur.
W The Towers Waldorf Astoria gościli także Sophia Loren, Elizabeth Taylor, Frank Sinatra. John i Jackie Kennedy spędzili tu swoją poślubną noc. Marilyn Monroe mieszkała przez kilka tygodni w 1955 roku w apartamencie za 1.000 dolarów tygodniowo.
Ja spędził jedną noc, a raczej pół nocy, w takim tylko skromnym pokoju 🙂
Widać było „ząb czas”, ale nie to było dla mnie istotne.
Wstawka powitalna z kartką podpisaną przez Głównego Konsjerża Michaela Romei, szefa amerykańskiego stowarzyszenia Les Clefs d’Or, z którym miałem okazję korespondować i który oprowadziłby mnie po hotelu, gdybym tylko przyjechał o wcześniejszej godzinie :/
Musiałem zamówić oczywiście sałatkę Waldorf. Czekałem na nią niemal godzinę, gdyż room-serwis miał mnóstwo zamówień, o czym zostałem poinformowany przy składaniu zamówienia. Jak już pisałem, obsługa w takim molochu to wyzwanie.
Kolejne marzenie spełnione 🙂 To było fantastyczne uczucie móc spędzić tu choć chwilę, gdzie czuć ducha historii. Na pewno zatrzymam się tu ponownie kiedy hotel zostanie ponownie otwarty. Taką mam nadzieję 😉
Trochę liczb:
pokój – 220 USD
sałatka Waldorf – 22 USD
Uber z JFK do hotelu – 35 USD 😉
zdjęcia historyczne i apartamentów w The Towers pochodzą ze zbiorów hotelu Waldorf Astoria.
Post a comment